Washington State Unibertsitateko ikertzaileek 20 urte baino gehiagoko irudiak arakatuko dituzte, laborantza bikoitzaren nekazaritza teknika estatuan handitzen ari den jakiteko.
NASAko Jet Propulsion Lab-eko Mendebaldeko Ur Aplikazioen Bulegoaren 100,000 dolarreko diru-laguntza erabiliz, Washington State Unibertsitateko (WSU) zientzialariek ikasketa automatikoa erabiliko dute satelite bidezko irudiak aztertzeko, klima-aldaketak eta hazkuntza-denboraldi luzeak nekazariek bi labore hazteko aukera ematen duten jakiteko ahaleginean. denboraldi batean eremu berean.
NASAren Landsat programak 16 egunean behin Lurraren gainazaleko argazkiak hartu eta artxibatu egiten ditu. Beka berri honetarako, Michael Bradyk, WSUko Ekonomia Zientzien Eskolakoak, eta Kirti Rajagopalanek, Sistema Biologikoen Ingeniaritza Sailak, Washington erdialdeko eta ekialdeko irudiak erabiliko dituzte laborantza bikoitzaren gehikuntzaren zantzuak bilatzeko. WSUko Mingliang Liu eta Claudio Stockle eta Washingtongo Nekazaritza Saileko Perry Beale kolaboratzaileak dira. Lan hau Washingtongo Estatuko Uraren Ikerketa Zentroaren hazi-beka baten ondorioz sortzen da.
"Azken 50 urteotan edo, Washingtonen nekazaritza ureztatuaren hazkuntza denboraldia bizpahiru astez handitu da", esan zuen Bradyk. "Hazkuntza-denboraldi luzeagoarekin, orain litekeena da mahastizainentzat urtean bi uzta landatu, hazi eta uzta ahal izatea".
Ekoizpenaren gehikuntza horrek askoz ur gehiago behar du, eta hortik sortu zen ikerketa honen ideia. Washingtongo Estatuko Ekologia Saileko Columbia River-eko Bulegoak laborantza bikoitza gero eta ezagunagoa den jakin nahi zuen horrek nekazaritzarako eskuragarri dagoen ur kantitatean eragina izango duelako.
"Mozte bikoitzak labore bakarra hazi eta uztak baino ur askoz gehiago erabiltzen du", esan zuen Bradyk. "Baina ez da izan modurik orain zenbat ekoizle bikoiztu duten ikusteko, are gutxiago zenbat handitu den".
Hor sartzen dira NASAren sateliteen irudiak. Ikaskuntza automatikoa erabiliz, eremu indibidualen argazkiak aztertuko dituzte ikertzaileek eta zein berdeak diren neurtuko dituzte.
Satelite-irudi batean, hazkuntza-denboraldia marroiz hasten den eta poliki-poliki berdeago bihurtzen den eremu bat, gero berriro marroi bihurtzen da, eta ondoren berdetasuna areagotzeko beste ziklo bat litekeena da bikoitza moztuta egotea. Moztutako soro bakar batek kolore berdea handitzen duen ziklo bakarra erakutsiko luke, marroia hurrengo denboraldira arte, esan zuen Bradyk.
"Ez dago modurik pertsona batek, edo dozena bat lagunek, 20 urtetan zehar eremu horietako guztien argazki guztietatik begiratu ahal izateko", esan zuen Bradyk. "Baina ikaskuntza automatikoa erabiliz, bi hamarkadatan zehar laborantza bikoitza zenbat hazi den eremu indibidualetan ikus dezakegu".
Helburua da azken 20 urteak hurrengo hamarkadan edo gehiagotan uzta bikoitza zenbat handituko den aurreikusteko erabiltzea. Ikertzaileek datu berdinak aztertuko dituzte Kaliforniako eta Arizonako zatietarako ere, tradizionalki laborantza bikoitz gehiago izaten baitute hazkuntza denboraldi luzeagoak direla eta.
"Kaliforniako zatien antzeko klima izaten hasten garen heinean, elikagaien ekoizpena eremu horietan egiten zenera aldatzen ikusiko dugu", esan zuen Bradyk.
Horrek eragin handia izan dezake Columbia ibaiaren arroko nekazarien ur-eskubideetan. Brady-k espero du diru-laguntza honek erabakiak hartzen dituztenei datu gehiago edukitzea, uraren erabilera potentziala handitzeko planifikatu ahal izateko.
"Mozte bikoitza klima-aldaketak elikagaien ekoizpenean dituen eraginak konpentsatzen laguntzeko modu potentzial bat da", esan zuen Bradyk. «Baina uraren erabilera planifikatu behar dugu. Proiektu hau prozesuaren lehen urrats ona da».- Scott Weybright, Washington Estatuko Unibertsitatea